Aangeleerde Hulpeloosheid bij mensen en de impact op de relatie wordt vaak onderschat. Het is een belangrijk onderwerp dat invloed heeft op hoe mensen zich voelen en zich gedragen, ook in relaties en huwelijken. Dit idee werd voor het eerst bestudeerd door de psycholoog Martin Seligman in de jaren 60, toen hij experimenten uitvoerde met honden. Hij ontdekte dat de principes van aangeleerde hulpeloosheid ook voor mensen gelden.
Wat is Aangeleerde Hulpeloosheid
Aangeleerde hulpeloosheid betekent dat iemand het gevoel heeft geen controle te hebben over wat er in zijn of haar leven gebeurt. Dit kan ontstaan na herhaaldelijke negatieve ervaringen, waarbij iemand merkt dat zijn of haar pogingen om dingen te veranderen niet succesvol zijn. Hierdoor kunnen mensen zich passief gaan opstellen en denken dat ze niets kunnen doen, zelfs als er later mogelijkheden zijn om te veranderen.
Oorsprong en Experimenten
Martin Seligman ontdekte aangeleerde hulpeloosheid tijdens zijn onderzoek met honden. Hij merkte op dat honden die vaak onvermijdelijke schokken kregen, later niet meer probeerden te ontsnappen, zelfs als ze die kans hadden. Dit leidde Seligman tot de conclusie dat mensen ook zo kunnen reageren op negatieve ervaringen.
Psychologische Mechanismen
Aangeleerde hulpeloosheid heeft te maken met hoe mensen denken over hun eigen controle en mogelijkheden. Degenen die dit ervaren, kunnen geloven dat hun falen te wijten is aan persoonlijke tekortkomingen, zoals “Ik ben niet goed genoeg,” in plaats van de situatie zelf. Dit kan leiden tot een gevoel van machteloosheid en minder motivatie om iets te proberen in de toekomst.
Gevolgen voor Gedrag en Welzijn
De gevolgen van aangeleerde hulpeloosheid kunnen groot zijn, vooral in relaties en huwelijken. Mensen kunnen ervoor kiezen om problemen in de relatie te vermijden, uit angst om te falen of om de situatie te verergeren. Dit kan leiden tot een gebrek aan communicatie en emotionele afstand, wat de relatie verder onder druk kan zetten. Het kan ook resulteren in een gevoel van isolatie, omdat de partner zich misschien niet gehoord of begrepen voelt.
Gevolgen voor Relaties en Huwelijken
Aangeleerde hulpeloosheid kan aanzienlijke gevolgen hebben voor een relatie. Als één partner het gevoel heeft dat hij of zij geen controle heeft over de relatie of de problemen die zich voordoen, kan dit leiden tot:
- Afstand en Vermijding: De partner kan zich terugtrekken en problemen vermijden in plaats van ze aan te pakken, wat leidt tot emotionele afstand.
- Communicatieproblemen: Er kan een gebrek aan open communicatie ontstaan, waardoor problemen zich ophopen en moeilijker op te lossen zijn.
- Laag Zelfbeeld: De partner die zich hulpeloos voelt, kan een laag zelfbeeld ontwikkelen, wat de dynamiek van de relatie beïnvloedt en leidt tot frustratie of wrok.
- Ongelijke Verantwoordelijkheid: De andere partner kan zich overweldigd voelen door het gevoel dat zij de meeste verantwoordelijkheid moeten nemen, wat kan leiden tot conflicten en wrijving.
Behandeling en Preventie
Gelukkig zijn er manieren om aangeleerde hulpeloosheid te verminderen, zowel individueel als in relaties. Behandelingen richten zich vaak op het versterken van positieve ervaringen waarin iemand wel controle heeft. Partners kunnen ook leren om anders te denken over problemen, door te kijken naar externe factoren (zoals de situatie) in plaats van alleen naar hun eigen tekortkomingen. Dit helpt hen om veerkrachtiger te worden en beter om te gaan met uitdagingen in de relatie.
Conclusie
Aangeleerde hulpeloosheid is een complex probleem dat een grote impact kan hebben op mensen en hun relaties. Door beter te begrijpen hoe dit fenomeen ontstaat en wat de gevolgen zijn, kunnen psychologen en therapeuten effectieve strategieën ontwikkelen om individuen en koppels te helpen sterker en zelfstandiger te worden in hun relaties.
Interesse in dat kennismakingsgesprek? Neem eenvoudig contact met mij op middels onderstaande button.
